کد مطلب:33458 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:221
بسم الله الرحمن الرحیم و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین به توفیق خداوند شرح و بررسی نامه ای از امیرالمومنین (ع) را آغاز می كنیم كه به فرزند خود امام حسن (ع) نوشته اند. این نامه، نامه ی بلندی است كه در جلد پنجم نهج البلاغه آمده است.
درس اول 68/10/22
این نامه خطاب به تمام پیروان امام علی است
گزینش نهج البلاغه بر اساس بلاغت كلام مولا
تجلی شخصیت امام در كلام وی
پاره ای از اشارات امام به شخصیت خودشان
نگارش این وصیت نامه از طاعات متعدی است
آغاز شرح نامه
تعابیر ابتدای نامه بر فوق بشر نبودن امام علی دلالت دارد
خاطره ای از استاد محمد تقی شریعتی
اوصافی كه امام برای فرزند خود برمی شمارند
معنای زمان دار بودن موجودات